Vlotbruggen en pontonbruggen

L.F. van Loo

Uit: Wat een pracht; Monumenten en Bezienswaardigheden in de gemeente Zijpe
Auteur: L.F. van Loo

In 1824 was het moeilijk en heel duur om ophaalbruggen te maken die vijftien meter konden overspannen, laat staan de 37 meter die het Noordhollands kanaal breed was. Die breedte had het kanaal omdat bepaald was dat een linieschip (marine) en een grote koopvaarder elkaar moesten kunnen passeren.
Men wilde met pontjes gaan werken, maar dat stuitte op grote bezwaren van de Zijpenaren: teveel tijdverlies, ‘s nachts was bij zwaar weer van de overzijde de pontschipper niet uit zijn bed te krijgen (hij hoorde je gewoon niet), bij vorst of storm zou men niet naar de kerk kunnen en het zou onmogelijk zijn voor de mensen ten oosten van het kanaal om de Hondsbossche bij gevaarlijk weer te hulp te schieten (Schager Courant 23-2-1991 — op basis van gegevens van J.T.Bremer).

Dus werd uiteindelijk gekozen voor het systeem van de vlotbrug, dat simpel en doeltreffend was. Aan weerszijden van het kanaal werd daartoe een vast bruggedeelte gebouwd dat enkele meters het water in stak. Tussen deze min of meer vaste brugdelen dreven twee vrij lange vlotten, dicht bij elkaar gehouden. Als er een schip door moest werd de verbinding los gemaakt en werden de vlotten onder de vaste brugdelen getrokken.

In 1922 werd echter de draagkracht van de vlotbrug in ‘t Zand te gering, waarop ijzeren drijfkisten voor versterking gingen zorgen. In 1949 werd deze brug vervangen door de huidige pontonbrug. De vlotbrug bij de Stolpen was in 1936, na de aanleg van het kanaal Stolpen-Kolhorn, buiten werking gesteld.

De overige twee (St. Maartens- en Burgervlotbrug) werden op hun beurt in 1959 door pontonbruggen vervangen. Ook bij Zijpersluis was aanvankelijk een vlotbrug, maar die verdween al vrij spoedig vanwege het grote aantal aanvaringen in dit bochtig kanaalgedeelte. Er voor in de plaats kwam dan toch een pontje. Alleen te Koedijk is thans nog zo’n echte vlotbrug uit de beginperiode van het kanaal. De huidige pontonbruggen zijn van staal, hebben electrische bediening en een volautomatische aanpassing aan het waterniveau. Maar het principe is nog hetzelfde als dat van de vlotbruggen, waaruit blijkt hoe praktisch die waren.)

(lit: Schager Courant 23-2-1991 — op basis van gegevens van J.T.Bremer; Bremer, Zijpe II, p. 26-29).

Scroll naar boven
"Zuiderzon - toen en nu" op zondag 8 oktober

Deze bijeenkomst is tot nader order uitgesteld