Margreet Bas-Valenteyn uit Stroet schrijft op 13-01-2013:
Ik weet nog dat ik een hele week niet naar mijn werk kon, de wegen waren onbegaanbaar. Ons huis was volkomen ingesneeuwd. We hebben er een tunnel in moeten graven om de voordeur te kunnen openen. Iedreen wilde naar binnen kijken privacy was er niet meer voor ons, mjn man en onze buurman gingen per slee naar Wim Swart in de Lutjeweg. Daar deden ze de hele dag zowat over. Het was voor de kinderen geweldig om over die grote hopen sneeuw met de slee naar beneden te roetsen. Mijn zoon had in die periode een krantewijk; hij kon echt niet de krant rond brengen. Toen de weg weer een beetje redelijk was om te lopen gingen we met onze buren naar de kroeg 'Het Hoekje' en gezellig dat het was. En toen was het weer normaal en ging iedereen weer aan zijn werk. Dat was een winter hoor.